Νεομάρτυρες Μακεδονίας

           Ἡ Ἁγία καί παρθενομάρτυς τοῦ Χριστοῦ Ἀκυλίνα ἦταν ἀπό τήν περιοχή τῆς Θεσσαλονίκης, ἀπό ἕνα χωριό, πού ὀνομάζεται Ζαγκλιβέρι καί βρίσκεται στήν ’Eπισκοπή Ἀρδαμερίου. Γεννήθηκε δέ ἀπό γονεῖς εὐσεβεῖς.      Τό Mαρτύριό της συνέβη μετά ἀπό τό ἑξῆς περι­στατικό.      Στό Ζαγκλιβέρι τότε συγκατοικοῦσαν χριστιανοί καί Τοῦρκοι μαζί. Μιά μέρα ὁ πατέρας τῆς Ἁγίας  μάλωσε μέ ἕναν Τοῦρκο γείτονά του καί κτυπῶντας τον, τόν ἔβαλε ὁ διάβολος καί  τόν σκότωσε.  Γι’ αὐτό τόν ἔπιασαν οἱ Τουρκικές Ἀρχές τοῦ Ζαγκλιβερίου καί τόν πῆγαν στόν πασσᾶ τῆς Θεσ­σα­λονίκης, γιά νά τόν θανατώσει. Αὐτός τότε φοβήθηκε τό θάνατο καί θέλον­τας νά γλυτώσει, τούρκεψε καί δέν τόν θανά­τωσαν. Ἀλλοίμονο ὅμως, τί φοβερή πτώση! Ἡ Ἁγία Ἀκυλίνα τότε ἦταν ἀκόμη βρέφος πού θήλαζε. Ὅταν πέρασαν ἀρκετά χρόνια, οἱ Τοῦρκοι ἔλεγαν στόν πατέρα νά τουρκέψει καί τήν κόρη του. Καί αὐτός ἀποκρινόταν σ’αὐτούς: -   Μή σᾶς μέλει γιά τήν θυγατέρα μου. Αὐτή εἶναι στό δικό μου χέρι καί ὅποτε θέλω τήν τουρκεύω. Ἡ μητέρα ὅμως τῆς Ἁγ

  «Αργύριον πιστοί, ευφημήσωμεν ύμνοις, και πόθω την αυτού, εορτάσωμεν μνήμην». Ο νέος αυτός αθλητής του Χριστού, Αργύριος ή Αργυ­ρός, καταγόταν από την Επανομή. Σύμφωνα με μαρτυρίες γεροντοτέρων, οι γονείς του ήταν ο Αστέριος και η Βασιλική το γένος Ντουγιούδη. Όπως διηγήθηκαν πολλοί Θεσσαλονικείς, οι οποίοι τον γνώρισαν από κοντά, γιατί εκεί ζούσε, ως υπηρέτης σε κάποιον ράφτη, ήταν ένας νέος πολύ χαριτωμέ­νος, πολύ ευλαβής, σεμνός στους τρόπους και στολισμένος με ηθικά χαρίσματα. Στην ηλικία περίπου δέκα οκτώ ετών. Κατά τις ημέρες εκείνες κάποιος χριστιανός από το Σοχό, βρισκόταν κλεισμένος στη φυλακή του πασά της Θεσσαλονί­κης για κάποιο έγκλημα που είχε κάνει. Μη έχοντας να πλη­ρώσει τα χρήματα που του ζήτησε ο πασάς, τον απειλούσε ότι θα τον κρεμάσει. Μπροστά στην απειλή του θανάτου ο άφρων εκείνος δείλια­σε και προκειμένου να αποφύγει το θάνατο εξέφρασε την επι­θυμία να τουρκέψει. Το γεγονός αυτό χαροποίησε τους Αγα­ρηνούς, οι οποίοι αμέσως τον έβγαλαν από τη φυλακή. Μετά, λ

    Γεννήθηκε και έζησε στην Όσσα, και στον ναό των αγίων Αρχαγγέλων του χωριού της, έμαθε πως το ωραιότερο πράγμα στον κόσμο είναι η πίστη στον Χριστό και την πατρίδα, μια πατρίδα που στέναζε τότε κάτω από ζυγό δουλείας.     Ο πειρασμός δεν αργεί να έλθει για να δοκιμάσει την νεαρή Κυράννα, της οποίας η σωματική ωραιότητα, συμβάδιζε με την πνευματική ομορφιά, και έγινε στόχος του αθέμιτου έρωτα ενός τούρκου πλουσίου της περιοχής ο οποίος αποφασίζει να την κάνει γυναίκα του παρά την θέλησή της και βέβαια, το ζητούμενο, να αρνηθεί την πίστη της.   Η αντίδραση της Κυράννας ήταν ακαριαία, τονίζοντας στον ερωτευμένο άρχοντα ,πως  «κάλιο το΄χει να πεθάνει παρά να αρνηθεί τον Χριστό ,για τον οποίο θα έδινε και τα νιάτα της και τη ζωή της» .   Το αποτέλεσμα ήταν να οδηγηθεί στη φυλακή και να υποστεί φρικτά βασανιστήρια, ελπίζοντας ο άπιστος έτσι να κερδίσει την καρδιά της Κυράννας. Εκεί ακόμη και οι δεσμοφύλακες και οι άλλοι φυλακισμένοι, έλληνες και μουσουλμάνοι, θαύμασαν την α

  Η Αγία νεομάρτυς Κυράννα γεννήθηκε στο χωριό Αβυσσώκα ή Βυρσόκα, στη σημερινή Όσσα της Θεσσαλονίκης, από γονείς ευσεβείς και φιλόθεους. Στο Μαρτύριό της αναφέρεται ότι ήταν εξαιρετικά όμορφη. Αυτή η εξωτερική ομορφιά της Κυράννας, που δεν ήταν τίποτε άλλο από το αντικατόπτρισμα της εσωτερικής της ωραιότητας, αποτέλεσε και την αφορμή να οδηγηθεί στο μαρτύριο, καθώς κάποιος γενίτσαρος, εισπράκτορας των φόρων στο χωριό της Κυράννας, που την ερωτεύθηκε, προσπάθησε επανειλημμένα με κολακείες και δώρα να την ελκύσει και να την πείσει να αλλαξοπιστήσει, για να τη νυμφευθεί. Επειδή όμως η Κυράννα δεν αποδεχόταν τις κολακείες, ούτε πολύ περισσότερο τα δώρα του Τούρκου, αυτός νομίζοντας πως θα την κάμψει με τον φόβο άρχισε να την απειλεί ότι θα την βασανίσει σκληρά και τέλος θα την θανατώσει, αν δεν υποχωρήσει και δεν αρνηθεί την πίστη της. Αλλά ούτε αυτά τα μέσα έφεραν το ποθητό αποτέλεσμα για το γενίτσαρο. Τότε την οδήγησε βίαια στον κριτή της Θεσσαλονίκης και ψευδομαρτύρησε εναντίον της, ότ

Ο Άγιος Οσιομάρτυρας Ακάκιος, κατά κόσμον Αθανάσιος, καταγόταν από το Νεοχώρι, σημερινό Ασβεστοχώρι Θεσσαλονίκης και γεννήθηκε το 1792 μ.Χ. Οι γονείς του είχαν αναγκασθεί για βιοποριστικούς λόγους να μετακομίσουν το 1805 μ.Χ. στις Σέρρες, όπου παρέδωσαν τον εννιάχρονο Αθανάσιο σε κάποιον υποδηματοποιό, για να του διδάξει την τέχνη του.  Όμως η σκληρή συμπεριφορά του και η κακομεταχείριση, εξώθησαν τον Αθανάσιο σε άρνηση της πίστης του, για να απαλλαγεί από τα βάσανα. Στην πράξη του αυτή τον προέτρεψαν και δύο Οθωμανές, οι οποίες παρακολουθούσαν την απάνθρωπη συμπεριφορά του αφεντικού του και υποσχόμενες μια καλύτερη ζωή στον μικρό Αθανάσιο, τον έπεισαν την ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής να αλλαξοπιστήσει. Μωαμεθανός, πλέον, ο Αθανάσιος δέχθηκε την πονηρή επίθεση της μητριάς του, η οποία, καθώς έβλεπε τον Αθανάσιο να μεγαλώνει και να ανδρώνεται, τον ερωτεύθηκε, Επειδή όμως αυτός δεν υποχώρησε και δεν υπέκυψε στο πάθος της μητριάς του, συκοφαντήθηκε από αυτήν στον θετό πατέρα του, με α

  Ο Κύριλλος, το κοσμικό όνομα του οποίου ήταν Κυριάκος, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1544, όταν σουλτάνος ήταν ο Σουλειμάν. Ο πατέρας του κατάγονταν από την περιοχή της Πελαγονίας και διέμεναν στην Ακρόπολή της Θεσσαλονίκης. Σε ηλικία δέκα ετών ο Κυριακός έμεινε ορφανός, με αποτέλεσμα να αναλάβουν την κηδεμονία του δύο θείοι του, συγγενείς της μητέρας του, εκ των οποίων ο ένας ήταν μωαμεθανός. Τελικά ο μωαμεθανός θείος του, ανέλαβε αποκλειστικά την κηδεμονία του και τον έστειλε σε κάποιον επίσης μωαμεθανό βυρσοδέψη για να μάθει κοντά του να εξασκεί αυτό το επάγγελμα. Ωστόσο ο Κυριακός, ακολουθώντας τις συμβουλές του άλλου θείου του, ο οποίος ήταν ευσεβής χριστιανός, αποφάσισε να εγκαταλείψει κρυφά το μωαμεθανό κηδεμόνα του και να ακολουθήσει κάποιους αγιορείτες μοναχούς, που βρίσκονταν εκείνη την εποχή στη Θεσσαλονίκη. Σε ηλικία 14 ετών ο Κυριακός έφθασε στο Άγιο Όρος και έγινε μοναχός στη μονή Χελανδαρίου, λαμβάνοντας το μοναχικό όνομα Κύριλλος. Ο Κύριλλος, επειδή ήταν μικρός στη

             Ο Άγιος Αθανάσιος γεννήθηκε το 1749.   Καταγόταν από μια κωμόπολη της Θεσσαλονίκης την Κουλιακιά (σημερινή Χαλάστρα), άλλοτε έδρα της επισκοπής Καμπανίας της Μακεδονίας, η οποία υπήχθει το 1930 μ.Χ. στη Μητρόπολη Βεροίας και Ναούσης. Ο πατέρας του ήταν προεστός της χώρας εκείνης και ονομαζόταν Πολύχρους και η μητέρα του Λούλουδα. Στην αρχή ο Αθανάσιος παρακολούθησε μαθήματα στο Ελληνικό Σχολείο της Θεσσαλονίκης και αργότερα μαθήτευσε κοντά στον Αθανάσιο τον Πάριο. Αργότερα φοίτησε στη Σχολή του Βατοπεδίου στον Άθω, κοντά στον λόγιο διδάσκαλο, Παναγιώτη Παλαμά. Ο Αθανάσιος διακρίθηκε μάλιστα για την πολύ καλή επίδοσή του.   Στη συνέχεια, διδάχτηκε και τη Λογική του Ευγενίου, έχοντας δάσκαλο τον Νικόλαο Τζαρτζούλιο, ο οποίος αποστάλθηκε στον Άθωνα από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Όταν έφυγε ο διδάσκαλος του από την Αθωνιάδα προς την Κωνσταντινούπολη, τον ακολούθησε και ο Αθανάσιος. Μετά από περίπου δύο έτη επέστρεψε στο Άγιο Όρος και στο διάστημα αυτό επισκέφτηκε και την ιδια

  Ο Άγιος Αθανάσιος γεννήθηκε το 1749. Καταγόταν από μια κωμόπολη της Θεσσαλονίκης την Κουλιακιά (σημερινή Χαλάστρα), άλλοτε έδρα της επισκοπής Καμπανίας της Μακεδονίας, η οποία υπήχθει το 1930 μ.Χ. στη Μητρόπολη Βεροίας και Ναούσης. Ο πατέρας του ήταν προεστός της χώρας εκείνης και ονομαζόταν Πολύχρους και η μητέρα του Λούλουδα. Στην αρχή ο Αθανάσιος παρακολούθησε μαθήματα στο Ελληνικό Σχολείο της Θεσσαλονίκης και αργότερα μαθήτευσε κοντά στον Αθανάσιο τον Πάριο. Αργότερα φοίτησε στη Σχολή του Βατοπεδίου στον Άθω, κοντά στον λόγιο διδάσκαλο, Παναγιώτη Παλαμά. Ο Αθανάσιος διακρίθηκε μάλιστα για την πολύ καλή επίδοσή του. Στη συνέχεια, διδάχτηκε και τη Λογική του Ευγενίου, έχοντας δάσκαλο τον Νικόλαο Τζαρτζούλιο, ο οποίος αποστάλθηκε στον Άθωνα από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Όταν έφυγε ο διδάσκαλος του από την Αθωνιάδα προς την Κωνσταντινούπολη, τον ακολούθησε και ο Αθανάσιος. Μετά από περίπου δύο έτη επέστρεψε στο Άγιο Όρος και στο διάστημα αυτό επισκέφτηκε και την ιδιαίτερη πατ

  Ο Άγιος Αλέξανδρος ο Δερβίσης είναι νεομάρτυρας της Ορθόδοξης Εκκλησίας, η μνήμη του οποίου τιμάται κάθε χρόνο στις 26 Μαΐου. Ο Αλέξανδρος καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη κι έμενε στην περιοχή της Λαοδηγίας. Οι γονείς του, θέλοντας να τον διαφυλάξουν από τις κακόβουλες επιθυμίες κάποιου Τούρκου, αναγκάστηκαν να τον φυγαδεύσουν στη Σμύρνη . Εκεί βρήκε εργασία στο σπίτι ενός Τούρκου Πασά, ο οποίος τον έπεισε να αλλαξοπιστήσει και ν’ ασπαστεί τον Μουσουλμανισμό . Σ’ ένα προσκύνημά του στη Μέκκα, έλαβε το σχήμα του δερβίση .     Ως δερβίσης πλέον περιόδευε σε πόλεις και χωριά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κηρύσσοντας το λόγο του Μωάμεθ . Γρήγορα όμως μετανόησε και άρχισε να βιώνει ένα προσωπικό δράμα. Έχοντας εξωτερικά το σχήμα του δερβίση, εσωτερικά όμως νιώθοντας Χριστιανός, ζούσε ως δια Χριστόν σαλός κι έλεγχε με σκληρά λάγια τους Τούρκους. Αυτή η συμπεριφορά του προβλημάτισε κι εξόργισε τόσο πολύ τους μουσουλμάνους στο Ραχήτι της Αιγύπτου , ώστε αποφάσισαν να τον σκοτώσουν, κάτι το οπ